استادى در شروع کلاس درس، لیوانى پر از آب به دست گرفت. آن را بالا نگاه داشت که همه ببینند. بعد از شاگردان پرسید: به نظر شما وزن این لیوان چقدر است؟ شاگردان جواب دادند 50 گرم، 100 گرم، 150 گرم.
استاد گفت: من هم بدون وزن کردن، نمی دانم دقیقاً وزنش چقدر است. اما سوال من این است: اگر من این لیوان آب را چند دقیقه همین طور نگه دارم، چه اتفاقى خواهد افتاد.
شاگردان گفتند: هیچ اتفاقى نمی افتد. استاد پرسید: خوب، اگر یک ساعت همین طور نگه دارم، چه اتفاقى می افتد؟ یکى از شاگردان گفت: دست تان کم کم درد می گیرد. حق با توست. حالا اگر یک روز تمام آن را نگه دارم چه؟
شاگرد دیگرى جسارتاً گفت: دست تان بی حس می شود. عضلات به شدت تحت فشار قرار می گیرند و فلج می شوند. و مطمئناً کارتان به بیمارستان خواهد کشید و همه شاگردان خندیدند. استاد گفت: خیلى خوب است. ولى آیا در این مدت وزن لیوان تغییر کرده است؟ شاگردان جواب دادند: نه پس چه چیز باعث درد و فشار روى عضلات می شود؟ من چه باید بکنم؟

شاگردان گیج شدند: یکى از آنها گفت: لیوان را زمین بگذارید. استاد گفت: دقیقاً . مشکلات زندگى هم مثل همین است. اگر آنها را چند دقیقه در ذهن تان نگه دارید، اشکالى ندارد. اگر مدت طولانی ترى به آنها فکر کنید، به درد خواهند آمد. اگر بیشتر از آن نگه شان دارید، فلج تان می کنند و دیگر قادر به انجام کارى نخواهید بود.
فکر کردن به مشکلات زندگى مهم است. اما مهم تر آن است که در پایان هر روز و پیش از خواب، آنها را زمین بگذارید. به این ترتیب تحت فشار قرار نمی گیرید، هر روز صبح سرحال و قوى بیدار می شوید و قادر خواهید بود از عهده هر مسئله و چالشى که برایتان پیش می آید، برآیید! دوست من، یادت باشد که لیوان آب را همین امروز زمین بگذار. زندگى همین است!

 داستانی کوتاه از خودم

- ((امشب مي كشمت...دارت مي زنم.))

-))نه... خواهش ميكنم...من))

-((حرف نزن...ساكت...هر چه قدر حرف زدي بسه...ديگه نه...))

-((يه دقيقه گوش كن...شايد...))

-((خفه شو...خفه شو...گفتم كه،امشب تيكه تيكت ميكنم،صبر كن وببين.))

-((مگه من چي كار كردم؟!!! يه كم فكر كن...جز كمك كاري هم كردم؟!!! تو كه هميشه دوسم داشتي... هميشه باهام موافق بودي... حالا يهو چي شده؟!))

-((ازت متنفرم... ميفهمي؟!! ازت بدم مياد و امشب از شرت خلاص ميشم. زندگيمو به گند كشيدي...نمي بيني؟!! موافقت بودم چون كور بودم.. كر بودم.. ولي ديگه نميخوام... امشب براي هميشه چالت ميكنم... اصلا چرا امشب؟!!! همين الان ميكشمتو چالت ميكنم.))

-((نه... صبر كن... نه نه.. وايسا!!!...اشتباه نكن... پشيمون مي شي هااا... وايسااااا...))

اما او اين بار ديگر صبر نكرد... به نماز ايستاد و دل تاريكش را با تير ايمان غرق خون كرد...

سلام به همه ی دوستان. یکی از کارهای جالبی که ما 5 تا انجام میدیم اینه که به هر بهونه ای از هم دیگه شیرینی میگیریم و طرفو مجبور میکنیم مهمونمون کنه.

اول از همه هم از من شروع شد به بهانه ی گرفتن گواهینامه. نا مردی شد چون قبل از من معصومه گواهینامشو گرفته بود ولی هیچی ازش نگرفتیم البته خیلیم بد نشد چون برای من از همه کم خرج تر شد. ترم دوم بودیم که بستنی لیوانی مهمونشون کردم.

بعد من نوبت معصومه شد به بهانه ی این که خواهر زادش به دنیا اومدو برای اولین بار خاله شد. رفتیمو بهمون آب هویج بستنی داد. و بعد نوبت رسید به الناز چون به تازگی ازدواج کرده. ما رو برد فست فود و بهمون پیتزا و ساندویچ داد.(یکبار دیگه بهش تبریک میگیم و براش آرزوی خوشبختی داریم.)

نوبت رسید به فاطمه(سمیرا) چون شاغل شده بود و دستش توجیب خودش. اونم بردتمون فست فود. و فقط موند سمانه که دم به تله نمیداد ولی بالاخره قرار گذاشتیم که اونم بهمون غذا بده چون خونشونو عوض کردن و میخواد انتقالی بگیره به ی واحد دیگه به قولی گود بای پارتیه . الناز هم داره انتقالی میگیره، البته ما همچنان نفس ما میمونیم، و این شعر در مورد ما صدق نمیکند: از دل برود هر آن که از دیده برفت.

جوان گفت: ((زیارت بخوان.))

گفت:((سواد ندارم.))

جوان شروع کرد به خواندن.

سلام داد به معصومین تا امام عسگری(ع).

پرسید(( امام زمانت را میشناسی؟))

مرد جواب داد(( چرا نشناسم؟))

گفت:((پس سلام کن.))

مرد دستش را روی سینه اش گذاشت:السلام علیک یا حجة بن الحسن العسگری

جوان خندید:

وعلیک السلام و رحمة الله و برکاته...

نمیتوانست حرف بزند، هیچ کس هم نمیدانست چرا.

پدر و عمویش نوجوان لال اهوازی را بردند پیش حسین بن روح. گفتند شفایش را از امام بخواهند.

خبر داد:((میفرمایند ببریدش کربلا،حرم سید الشهدا(ع) ))

بردنش، غسل کردند ورفتند توی حرم. زیارتشان که تمام شد، اسمش را بلند صدا زدند.

-بفرمایید!...

چشم ها گرد شد. دهانشان باز مانده بود.

-بچه تو داری حرف میزنی!؟...

-بله!...

 یه داستان کوتاه از خودم.امیدوارم خوشتون بیاد.

در حالی که بهشون نزدیک می شدم از دور می دیدمشون.مردی رو که داشت دیواری رو تعمیر می کرد،دختر کوچولویی رو که داشت با عروسکی یک دست بازی می کرد و زنی که سعی داشت نی نی کوچولوشو آروم کنه که گریه نکنه، انگار اومدنمو حس کرده بود.

از اینکه می رفتم پیششون شرمنده بودم، دلم نمی خواست برم اما.. بالاخره مرد منو دید، وحشتزده به همه گفت که فرار کنن...دور شن و من شرمنده تر شدم. ،دلم می خواست برگردم، اما نمی تونستم، پس بازم نزدیک شدم،نزدیک و نزدیک و نزدیکتر...تا اینکه بالاخره تو آغوششون قرار گرفتم.

مرد با تمام وجود به استقبالم اومد.زن با سر بهم سلام گفت. دختر کوچولو منو رو چشماش گذاشت و نی نی کوچولو تو قلب کوچیکش بهم جا داد و اون لحظه من دیگه نبودم چون تکه ای از تک تک وجود اونا بودم و ای کاش نبودم.

و...یه جای دیگه و.... صدای انفجار یه موشک دیگه. 

به میدان رسیدم شیطان اما نبود. آن وقت نشستم و های های گریه کردم. اشک هایم که تمام شد،بلند شدم، بلند شدم تا بی دلی ام را با خود ببرم که صدایی شنیدم،صدای قلبم را. و همان جا بی اختیار به سجده افتادم و زمین را بوسیدم، به شکرانه ی قلبی که پیدا شده بود.

سلام میخوام ازآشنایی نفس ما براتون بگم: روز اول دانشگاه بود که من با یکی از دوستای دبیرستانم داشتم از پله های دانشگاه میرفتم بالا که معصومه از پشت سرم اومد و گفت: شما چی دارید؟ گفتم اندیشه 1 و بعد از اینکه فهمید هم  رشته ای هستیم کلی خوشحال شد از اینکه دوست خوبی مثل من پیدا کرده(البته من هم الان خیلی خوشحالم که با معصومه آشنا شدم) وبعد تو کلاس اومد نشست بغل دست من و این طوری شد که من و معصومه با هم دوست شدیم. طرز آشنایی با فاطمه و النازو دقیق یادم نیست ولی یادمه که این دو تا با هم دوست بودن و بعد ما با هم آشنا شدیم. سمانه ام که اولین بار سر کلاس ریاضی1 دیدیم ولی بعد سر فلوچارت با هم دوست شدیم آخه اون ترم اول خیلی فعال بود و استاد هر چی فلوچارت میداد اون سریع میکشید و ما چون بلد نبودیم جذب سمانه شدیم فاطمه هم ترم اول خیل فعال بود ولی از ترم دوم به بعد هر5 تاییمون شدیم لنگه ی هم من و معصومه و النازم از اول هیچ فعالیتی نداشتیم چون چیزی بلد نبودیم

• خیلی قشنگه!یه سری بزن!
• بدون که تنها نیستی؟!
• ما دو نفر
• راز نوشت پسره
• آبجی تینا
• آبجی اسما
• ساعت رومیزی ایینه ای
• رقص نور لیزری موزیک