خبر دارید که یه یک ماهی میشه که به شهر پردیس اسباب کشی کردیم.شهر قشنگ و مجهزی،خیلی هم دنج و آرومه.هوای خیلی عالی و سردسیری هم داره.از دیروز بعد از ظهر بارش برف اینجا شروع شده و تا همین الانم در حال بارشه.همه جا اونقدر قشنگ شده که نگووووو!!

من و خانواده ام اونقدر ذوق کردیم که خدا می دونه.تازه که اومده بودیم این خونه همسایمون می گفت اینجا از اواسط آبان برف میاد و عجیبه که تا الان نیومده. ما باور نمی کردیم.

این عکس رو همین الان از پنجره اتاقم گرفتم. اون ماشین سیاه رو می بینید؟!!هرچی سعی کرد نتونست از لای برفا حرکت کنه،به سر کوچه که می رسید ماشین لیز می خورد پایین آخه سر کوچه یه کم سر بالاییه. آخر سر راننده بی خیال شد پیاده رفت!!!!

نتیجه اخلاقی: در روزهای برفی استفاده از زنجیر چرخ الزامیست!!!

شوهر: سلام،من Log in کردم.

 اوایل دانشگاه بود و من و معصومه و نرگس و الناز برای یه سری کار اداری رفته بودیم ساختمون اداری دانشگاه.قرار شد بعد از کارمون ناهار و همون دور و بر بخوریم.بعد از اینکه کارمون تموم شد ساعت حدود 11بود.دیدیم برای ناهار خیلی زوده پس همون دورو بر یه کم چرخ زدیم و حدود ساعت 12:30 رفتیم سراغ ناهار.همون اطراف یه فست فودی پیدا کردیم و رفتیم تو.بعد از چند دقیقه سفارشاتمون آماده شد و ما شروع کردیم به خوردن.

داشتیم حرف می زدیم و می خندیدیم که من چشمم افتاد به نوشابه ام که کنارش یه نمکدون بود، کودکیم فوران کرد و گفتم:))بچه ها...ببینید...برای اینکه گاز نوشابه رو خارج کنیم..آها....))و شروع کردم نمک ریختن تو نوشابه.اولش همه چیز خوب پیش رفتا...گازا یه کم پریدن ولی یهو....نوشابه اومد بالا...بالا و بالا و بالاویهو سر ریز شد...چه سرریزی...نصف نوشابه خالی شد رو میز...طوری که یه لایه نوشابه روی کل سطح میز و پوشوند.حالا بچه نمی دونستن بخندن یا منو دعوا کنن.!!!!

معصومه که طبق معمول چشم غره می رفت ولی نرگس و الناز فقط می خندیدن...خودمم می خندیدم...خیلی باحال بود آخه...

بعدش فست فودیه که سرو صدای مارو شنید فهمید دست گل به آب دادیم، اومد.وقتی اوضاع رو دید اونم خندش گرفته بود و با خنده میز و تمیز کرد و رفت..ما هم بازمی خندیدیم.

پسر بچه ای بود که اخلاق خوبی نداشت و همه اطرافیان از این رفتار او خسته شده بود ند روزی پدرش او را صدا کرد وگفت پسر دلم می خواهد کاری برای من انجام بدهی پسر گفت باشه

پدر اورا به اطاقی برد و جعبه میخی بدستش داد و گفت پسرم از تو می خواهم که هر بار که عصبانی شدی میخی بر روی این دیوار بکوبی
روز اول پسر بچه 37 میخ به دیوار کوبید . طی چند هفته بعد ؛ همان طور که یاد می گرفت چگونه عصبانیتش را کنترل کند تعداد میخهای کوبیده شده به دیوار کمتر میشد .
او فهمید که کنترل عصبانیتش آسانتر از کوبیدن میخها بر دیوار است

به پدرش گفت و پدر نیز پیشنهاد داد هر روز که می تواند عصبانیتش را کنترل کند ؛‌ یکی از میخها را از دیوار بیرون آورد.
روزها گذشت و پسر ک بلاخره توانست به پدرش بگوید که تمام میخها را از دیوار بیرون آورده است .
پدر دست پسرک را گرفت و به کنار دیوار برد وگفت : پسرم تو کار خوبی انجام دادی اما به سوراخهای دیوار نگاه کن دیوار هر گز مثل گذشته نمی شود وقتی تودر هنگام عصبانیت حرفی را میزنی ؛ آن حرف ها هم چنینی آثاری را در دل کسانی که دلشونو شکستیم به جای می گذارند که متاسفانه جای بعضی از اونها هرگز با عذر خواهی پر نمیشه .




 تا حالا فکر کردیم چقدر ازاین میخها در دیوار دل دیگران فرو کردیم


بیایم از خدا بخواهیم که به ما انقدر مهربانی وگذشت بدهد تا
هر گز دردیوار دل دیگران میخی فرو نکنیم .


از سایت : 
da3tanekotah.persianblog.ir 

پسر بچه ای بود که اخلاق خوبی نداشت و همه اطرافیان از این رفتار او خسته شده بود ند روزی پدرش او را صدا کرد وگفت پسر دلم می خواهد کاری برای من انجام بدهی پسر گفت باشه

پدر اورا به اطاقی برد و جعبه میخی بدستش داد و گفت پسرم از تو می خواهم که هر بار که عصبانی شدی میخی بر روی این دیوار بکوبی
روز اول پسر بچه 37 میخ به دیوار کوبید . طی چند هفته بعد ؛ همان طور که یاد می گرفت چگونه عصبانیتش را کنترل کند تعداد میخهای کوبیده شده به دیوار کمتر میشد .
او فهمید که کنترل عصبانیتش آسانتر از کوبیدن میخها بر دیوار است

به پدرش گفت و پدر نیز پیشنهاد داد هر روز که می تواند عصبانیتش را کنترل کند ؛‌ یکی از میخها را از دیوار بیرون آورد.
روزها گذشت و پسر ک بلاخره توانست به پدرش بگوید که تمام میخها را از دیوار بیرون آورده است .
پدر دست پسرک را گرفت و به کنار دیوار برد وگفت : پسرم تو کار خوبی انجام دادی اما به سوراخهای دیوار نگاه کن دیوار هر گز مثل گذشته نمی شود وقتی تودر هنگام عصبانیت حرفی را میزنی ؛ آن حرف ها هم چنینی آثاری را در دل کسانی که دلشونو شکستیم به جای می گذارند که متاسفانه جای بعضی از اونها هرگز با عذر خواهی پر نمیشه .




ما چطور هیچ تا حالا فکر کردیم چقدر ازاین میخها در دیوار دل دیگران فرو کردیم


بیایم از خدا بخواهیم که به ما انقدر مهربانی وگذشت بدهد تا
هر گز دردیوار دل دیگران میخی فرو نکنیم .


از سایت : 
da3tanekotah.persianblog.ir 

مردی هر روز دو کوزه بزرگ آب به دوانتهای چوبی می بست...چوب را روی شانه اش می گذاشت و برای خانه اش آب می برد.
یکی از کوزه ها کهنه تر بود و ترک های کوچکی داشت. هربار که مرد مسیر خانه اش را می پیمود نصف آب کوزه می ریخت.
مرد دو سال تمام همین کار را می کرد. کوزه سالم و نو مغرور بود که وظیفه ای را که به خاطر انجام آن خلق شده به طورکامل انجام می دهد. اما کوزه کهنه و ترک خورده شرمنده بود که فقط می تواندنصف وظیفه اش را انجام دهد. هر چند می دانست آن ترک ها حاصل سال ها کار است.
کوزه پیر آنقدر شرمنده بود که یک روز وقتی مرد آماده می شد تا از چاه آب بکشد تصمیم گرفت با او حرف بزند : " از تو معذرت می خواهم. تمام مدتی که از من استفاده کرده ای فقط از نصف حجم من سود برده ای...فقط نصف تشنگی کسانی را که در خانه ات منتظرند فرو نشانده ای. "
مرد خندید و گفت: " وقتی برمی گردیم با دقت به مسیر نگاه کن. "
موقع برگشت کوزه متوجه شد که در یک سمت جاده...سمت خودش... گل ها و گیاهان زیبایی روییده اند.
مرد گفت: " می بینی که طبیعت در سمت تو چقدر زیباتر است؟ من همیشه می دانستم که تو ترک داری و تصمیم گرفتم از این موضوع استفاده کنم. این طرف جاده بذر سبزیجات و گل پخش کردم و تو هم همیشه و هر روز به آنها آب می دادی. به خانه ام گل برده ام و به بچه هایم کلم و کاهو داده ام. اگر تو ترک نداشتی چطور می توانستی این کار را بکنی؟ "

• خیلی قشنگه!یه سری بزن!
• بدون که تنها نیستی؟!
• ما دو نفر
• راز نوشت پسره
• آبجی تینا
• آبجی اسما
• ساعت رومیزی ایینه ای
• رقص نور لیزری موزیک